Κάθε κοινωνία προκειμένου να εμπνεύσει τα μέλη της και να αναπτυχθεί έχει ανάγκη την προσφορά των αυτοδημιούργητων στελεχών της. Με την ενασχόληση τους με τα κοινά καταρρίπτουν τον μύθο της απόλυτης εξουσίας της οικογενειοκρατίας και μέσα από την ανέλιξη τους συχνά παράγουν σημαντικό έργο και προωθούν καινοτόμες ιδέες.
Οι επιτυχίες τους στον επιχειρηματικό τομέα χτίζουν συστηματικά το Capitalist Dream. Στα πρώτα τους βήματα είναι συνήθως οπαδοί του προοδευτικού φιλελευθερισμού (μερικοί ακόμη δηλώνουν σοσιαλιστές) και διατηρούν με περηφάνια και ρομαντισμό κάποια επαφή με το «ταπεινό» τους παρελθόν. Όταν όμως εδραιώσουν την κυριαρχία τους πολλοί αισθάνονται την ανάγκη να προσχωρήσουν στην άλλοτε μισητή και μαλθακή αριστοκρατία, που ξέρει πώς να «περνά καλά» (τόλμη και γοητεία) Όταν κάποια στιγμή παραβαίνουν τον νόμο για να αποκτήσουν περισσότερα ή να διαφυλάξουν τα με κόπο κεντημένα παραμένουν συχνά συμπαθείς όσο αλαζονική και αν είναι η συμπεριφορά τους, οι παρελθούσες επιτυχίες τους άλλωστε δύσκολα ξέχνιονται.
Η ανέλιξη τους δεν οφείλεται μόνο στην ματαιοδοξία, συχνά τα κίνητρα τους, τουλάχιστον στην αρχή, είναι απολύτως υγειή. Επιθυμούν να δοκιμάσουν της δυνατότητες τους σε ένα κόσμο που φαίνεται να δίνει ολοένα και λιγότερες ευκαιρίες στους νέους. Με μοναδικά όπλα το θάρρος και την αυτοπεποίθηση τους συγκρούονται και συμμαχούν ανάλογα με την ευελιξία και τις προσωπικές τους στρατηγικές. Με την πλούσια δράση τους αποτελούν κινητήριο μοχλό για αλλαγές μετουσιώνοντας τις θεωρίες που διδάχθηκαν σε πράξη.
Η δράση τους δεν βασίζεται στις υποδείξεις πατρώνων, στη βοήθεια της οικογένειας, φίλων, του κόμματος. Είναι βαθιά βασισμένη στην ιδιαίτερη φιλοσοφία, κουλτούρα τους μα πάνω από όλα στην αίσθηση ανεξαρτησίας και αυτοεκτίμησης που έχουν. Η τελευταία δεν πηγάζει μόνο από τις επιτυχίες τους. Ένας αυτοδημιούργητος είναι πάνω από όλα περήφανος για την προσπάθεια και διαδρομή του. Δεν τρέφει αυταπάτες ότι είναι αυτόφωτος αλλά αισθάνεται ανώτερος από εκείνους που διάλεξαν να οριοθετήσουν τη ζωή τους ανάλογα με τη βοήθεια και την υποστήριξη που δέχθηκαν. Αυτό συχνά δεν γίνεται αντιληπτό από τον κοινωνικό τους περίγυρο, που θαυμάζει τα επιτεύγματα τους.
Οι αυτοδημιούργητοι είναι ιδιαίτερα προσηλωμένοι στην ιδεολογική και φιλοσοφική θεώρηση του κόσμου και συχνά αδυνατούν να κατανοήσουν την αδυναμία των άλλων να ακολουθήσουν το παράδειγμα τους, αυτό είναι ίσως και η μεγαλύτερη κατάρα τους. Στο άρμα τους συχνά επιβαίνουν άνθρωποι πολύ κατώτεροι τους, άνθρωποι που ποτέ δεν θα γίνουν αυτοδημιούργητοι.. Τα μέλη αυτής της αυλής μετεξελίσσονται ανάλογα με την επιτυχία, την καταξίωση και την γενναιοδωρία του προστάτη τους στην νέα αριστοκρατία. Άλλωστε τα μέλη των αναποτελεσματικών αριστοκρατικών τάξεων, που προάγουν συστηματικά την αναξιοκρατία και την αδιαφάνεια, κατάγονται από ή συνδέονται με άλλους τρόπους με αυτοδημιούργητους ανθρώπους.
Η φιλοσοφία του αυτοδημιούργητου στις ανεπτυγμένες κοινωνίες δεν μπορεί εύκολα να μεταδοθεί μαζικά και για αυτό οι αυτοδημιούργητοι παραμένουν συχνά μειοψηφία αναζητώντας με ζήλο άξιους μαθητές και συνεχιστές. Σύμφωνα όμως με την προαιώνια κατάρα τους συχνά απλώς πετυχαίνουν το αντίθετο, σχηματίζοντας γύρω τους μια ανάξια του ονόματος τους αυλή, όπως ανέλυσα πρωθύστερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου