Στην Ελλάδα έχουμε πολλούς τρόπους να χωριζόμαστε σε ομάδες. Πεδίο αντιπαράθεσης και διαίρεσης ήταν κάποτε συνήθως τα πολιτικά φρονήματα. Σήμερα οι πολίτες αυτής της χώρας ομαδοποιούνται ανάλογα με την οικονομική και κοινωνική τους θέση, την μόρφωση, την καταγωγή, τη θρησκεία, τη γλώσσα ακόμα και την ποδοσφαιρική ομάδα την οποία υποστηρίζουν. Οι συχνές συγκρούσεις των διαφορετικών ομάδων, η ραγδαία εξάπλωση των μειονοτικών γκέτο, η άνοδος της ξενοφοβίας και του χουλιγκανισμού και η έλλειψη ανοχής για την διαφορετικότητα θέτουν σε κίνδυνο την κοινωνική συνοχή.
Το νέο μωσαϊκό που φτιάχνετε κινδυνεύει να θρηματιστεί πριν ολοκληρωθεί και δείξει την πραγματική του ομορφιά. Αλήθεια τι βήματα γίνονται για να έρθουν σε συνεννόηση όλες αυτές οι ομάδες (εθνικές και μη) του πληθυσμού της χώρας. Πόσοι από τους μετανάστες ενσωματώνονται πλήρως??? Επιτυγχάνουμε την οικονομική, κοινωνική και μορφωτική σύγκλιση ή αποδεχόμαστε πως αυτό αποτελεί μια ουτοπία ??? Μπορούμε να συμβιβάσουμε τις διαφορετικές πολιτικές θέσεις ή μήπως πρέπει να μείνουμε ασυμβίβαστοι??? Μπορούμε έστω να αποκτήσουμε ευγενή άμυλα στον αθλητικό, καλλιτεχνικό και επιχειρησιακό στίβο???
Όλα ξεκινούν από την κατανόηση και τη διάθεση να μάθεις από τη διαφορετικότητα του άλλου, ύστερα χρειάζεται υπομονή και επιμονή για συνεργασία. Αν όλοι υποστηρίζαμε τις ίδιες ομάδες (πολιτικές και αθλητικές), μιλούσαμε την ίδια γλώσσα, είχαμε την ίδια θρησκεία, φιλοσοφία, μόρφωση και τις ίδιες εμπειρίες η ζωή θα ήταν απίστευτα ανιαρή.
Η κοινωνική συνοχή δεν αποτελεί πολυτέλεια και είναι καιρός από τις λέξεις να περάσουμε στη δράση. Αντί να αναζητάμε νέες ταυτότητες και ταμπέλες ας αξιοποιήσουμε τον πολιτισμικό πλούτο που δημιουργεί η διαφορετικότητα και ας επιδιώξουμε τη σύγκλιση όπου αυτή είναι εφικτή. Στόχος θα πρέπει να είναι πάντα η αλλαγή, η πρόοδος και όχι η συντήρηση, που είναι συχνά αποτέλεσμα της απομόνωσης και της μισαλλοδοξίας. Μια κοινωνία που δεν μεταλλάσσεται διαρκώς για να ενσωματώσει το καινούριο και το διαφορετικό δεν μπορεί να αναπτυχθεί και να υπηρετήσει όπως πρέπει τα άτομα που τη συγκροτούν.
Διατηρώ την ελπίδα πως μέσα από τις αντιπαραθέσεις θα προκύψουν συνθέσεις και θα γεννηθούν νέες ιδέες. Μέσα από τη σύγκρουση διαφορετικών πολιτισμών και ιδεών θα επικρατήσουν αξίες και οράματα που θα μας ενώσουν. Θα υπάρξουν πισωγυρίσματα ειδικά όσο διάφοροι εθνικοπατριώτες καπηλεύονται καταστάσεις και προσπαθούν να επιβάλουν μια ολοκληρωτική και αρτηριοσκληρωτική ιδεολογία καταστροφική για τους ίδιους και για το μέλλον της χώρας. Ακόμα και σε αυτούς τους ακραίους όμως πρέπει να δείξουμε κάποια «ανοχή» και να προσπαθήσουμε να τους ενσωματώσουμε. Είναι άλλο να απομονώνεις μια ακραία ιδεολογία και άλλο να απομονώνεις τους οπαδούς της. Η επίτευξη του πρώτου χωρίς να συμβεί το δεύτερο είναι ιδιαίτερα δύσκολη αλλά αναγκαία.
P.S.
Α) Κανείς δεν είναι τέλειος – ο ανταγωνισμός, οι συγκρούσεις και η καχυποψία είναι κομμάτια της ζωής αλλά δεν πρέπει να μας οδηγούν στο ρατσισμό, το χουλιγκανισμό και την αποξένωση.
Β) Να μη φοβόμαστε την αλλαγή.
Γ) Η πολυπλοκότητα ενός προβλήματος δεν πρέπει να μας φοβίζει αλλά να μας εμπνέει.
Δ) Το θέμα που διάλεξα σήμερα ήταν βαρύ και ευαίσθητο αλλά θα είχα ενοχές αν το απέφευγα εξαιτίας αυτής της ιδιαιτερότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου